Goed, een paar weken geleden waren Niels en ik op visite bij een grootmeester op het gebied van koffie in Drachten, namelijk Friso in het Smelnehus aldaar. Na wat cuppings, experimentjes met filters en wat VST-geneuzel kwam het idee op om een gezamelijke koffietrip te doen naar Hasselt en Antwerpen. Hieronder het verslag van die dag
De dag begon goed, Niels en ik moesten nog even wachten op Friso die onderweg was vanuit Drachten dus zijn we even de Starbucks binnengeschoten. Gelukkig waren we beiden wijs en namen een kop thee ipv de bekende koffie maar Friso was toch zo dapper om een to-go'tje te gaan bestellen van hun house brew voor onderweg. Een fout die hij niet meer zal maken. Onderwegrichting Hasselt kwamen de mooie verhalen alweer boven tafel en op een gegeven moment hadden we trek in koffie. Helaas geen goed zaakje in de buurt langs de snelweg maar geen nood, Friso denkt aan alles. Hij had een baristakratje opgebouwd met een mooie Kenia filter van Het Koffielab, een Hario V60, een waterkokertje met aansluiting op de auto, thermosje, wat filters... kortom Coffee-nerding langs de snelweg. Opmerking van de dag; 'Welke microlot is dit?' Niels droogjes; 'Parkinglot'. De toon was gezet en we wisten dat dit een mooie dag zou gaan worden.
KingKongCoffee, Hasselt
Ongeveer een jaar geleden hoorde ik van de plannen van mijn goede vriend Marc om een eigen espressobar te gaan beginnen. Ik ken Marc als een fanatiekeling wat betreft koffie, een persoon die van zijn hobby zijn beroep heeft weten te maken. Hij werkte als magazijnier bij een bedrijf maar was al heel erg lang aan het raadselen over hoe hij zijn eigen bedrijf zou gaan beginnen. Ik heeft veel info gezocht, al zijn moed bij elkaar geschraapt en de stap genomen. Het resultaat is te zien aan de Maastrichterstraat in Hasselt.
De zaak is super gelegen tegenover een groot schoolgebouw, in de buurt van een hotel en in een doorlopende straat richting de Markt in het centrum van de stad. Als je aan komt lopen valt je gelijk een ding op, aan de gevel hangt een groot zelfportret, tenminste dat dachten we. Als je binnenkomt voel je meteen de sfeer. Marc en zijn vrouw hebben er echt een leuk zaakje van gemaakt. Je stuit meteen op de bar die mooi opvalt door de licht blauwe kleur en de bebaarde barista die er achter staat. De zaak bestaat uit twee lagen, boven zijn extra zitplaatste die hij speciaal heeft ingericht voor de mensen die gebruik maken van het WiFi. 'Zij storen ons niet en wij storen hun niet' is de heldere verklaring. De kaart leest helder en duidelijk, je bent in een koffiezaak. Gewerkt wordt met de LittleGreenBag, lezers van mijn eerder blogpost over dit fenomeen weten hoe enthousiast ik hierover ben maar je moet wel weten hoe je de bonen behandelt. Marc weet dat als geen ander, hij zet ons drie heerlijkheden voor waar we van genieten. De Sidamo is werkelijk een gedicht en is absoluut aan te raden voor de liefhebbers. De inrichting is Rock 'n Roll, een mooie stamtafel is het centrale punt van de zaak.
Even een kleine impressie via dit filmpje. 'Hasselt is dood op zondag' werd er mij verteld. Yeah right. De zaak liep vol toen wij er zaten! En terecht!
Caffenation
Het bezoek aan Caffenation in Antwerpen stond al een tijdje op het programma voor mij en Friso, maar Niels was er nog nooit geweest. We hadden hem vantevoren gezegd om het gewoon open-minded te benaderen, het zou iets zijn wat hij nog niet eerder heeft beleefd. Dat was geheel waar, the place was packed en er hing een goede sfeer zoals altijd. Later hoorde ik Niels tegen zijn vriendin zeggen dat je met foto's dit niet kunt beschrijven, je moet het zelf ervaren.
We werden ouderwets begroet door Rob en Bert, later kwam Jeff ook nog langs voor een cupping. Shotjes LittleGreenBag, naked filters, specials... alles kwam weer langs. Na uitgebreide felicitaties vanwege zijn Wereldkampioen Aeropress titel (go Team Sausage) hebben we zo tussendoor een aantal nieuwe koffies gecupt. Het ging om een Malawi Panwamba AAA, een Indonesia Preanger en een Burundi AA, allen op espressobranding dus hielden we rekening met iets donkere smaken. Vantevoren werden we al gewaarschuwd dat met name de Malawi behoorlijk vreemd zou zijn. De smaken die we konden onderscheiden waren die van nori (zeewier waarmee sushi wordt gemaakt), hazelnoten en houttonen. Later werd hij wel iets zoeter na afkoeling maar toch is het een vreemde koffie. Volgens mij is deze al te bestellen bij The Village in Utrecht.
De Indonesia Preanger van Sumatra (volgens Jeff) is weer geheel anders dan je van een Indonesia gewend bent. De koffies uit die regio hebben vaak een donkere, aardse smaak, richting 80% chocolade en donkere, rijpe kersen. Deze was fruitig, zoeter dan we verwacht hadden en verraste ons eigenlijk allemaal. De Burundi was mooi fruitig, zoals verwacht. Naar mate de koffies koelden konden we de smaken beter onderscheiden. Er werd weer veel gepraat over koffie, randzaken en veel gelachen. Natuurlijk werd hier het pintje ook niet overgeslagen op het eind en hebben we nog genoeg besproken, ook niet-koffie onderwerpen. Uiteindelijk zijn we allen weer huiswaarts gekeerd met een paar samples van de gecupte koffies, LGB en wat secret stash Kenia Kiria. Echt, toen Jeff deze koffie aan het branden was voelde Rob een 'disturbance in the force'. My god wat kwam daar een fruit vanaf. De auto van de baristamoeder van Friso zal nog dagen geuren naar mooie koffie!
Het mooie aan zulke dagen is dat ze altijd te kort duren. Je hebt in feite te weinig tijd om echt alles te doen wat je zou willen doen en je wilt zoveel mogelijk met de mensen om je heen praten. Het fijne vind ik wel dat overal waar wij in het algemeen als koffiegekken komen we altijd weer hartelijk ontvangen worden. Dat vind ik ook het gave van de hele koffiewereld en alles er omheen.
