Thoughts...

This is kinda like a ego blogpost. I've got so much emotions in me and I really need an outlet for them. Don't worry, it's not about private life or anything, it is about coffee.

Wow! What a crazy six months. So much stuff has happened that I don't even know how to put everything into place.

Since the opening of Black & Bloom, many things have happened with me. I've been in newspapers, magazines, websites, social media, blogposts... and it even does not stop.

It is hard for me just dealing mentally with all this attention. I've been working in coffee now for almost six years and I never thought those brown beans would affect my life so much. I started in the restaurant, got two shops in franchise, quit the franchise and now working on a high level of coffee-making in my own shop built from scratch.

I'm feeling proud of myself what I have accomplished over the last six months. I've been through a lot the last year but I've managed to keep my head up and overcome many obstacles. Now, I'm working in an environment where I feel myself really at home. Working behind the Synesso never felt so rewarding. The brewbar is amazing and I'm learning so much from coffee these days.

The biggest impact for me is all the different coffees that I'm tasting at this moment. There is so much flavour in every country, variety, washed or unwashed, honey processed, the roast.... everything.

I was surprised how many people really love the shop. I'm getting compliments about the shop and the coffee almost every day and I feel proud knowing that the smile they got from drinking the stuff is actually a big part of my love and attention for the coffee.

I see a lot of new projects recently starting up and I know exactly how they feel and how nervous they are. Will they do well? Will they manage it? Did they think of everything, nothing is missing? Financially everything ok? I know what they feel, insecurity is a real pain in the ass. It is good though that projects who I'm really keeping in touch with really are working out just fine. Very proud of these pioneers.

To be honest, I'm a bit scared of the summer period. My experience with the franchise was that when temperatures rise the coffee flow goes down. But I think that the addition of extra cold drinks like Fritz Kola, Cold Coffee & Tea brews and organic juices will help me through summer.

Barista & Social Media

De laatste tijd ben ik veel aan het nadenken geweest over mijn persoonlijk social media gedrag. Het gaat dus over de manier waarop ik mijzelf presenteer door middel van social media. Ik ben sinds een paar jaar in het bezit van een twitter account en heb sinds kort ook een persoonlijke facebook pagina en een facebook webpagina voor mijn project. Ik heb via mijn iPhone contact tot beide websites en ik maak hier dan ook veel gebruik van.

Voor de mensen die het nog niet weten, ik ben @Viva_Barista en kom uit Groningen. Mijn officiële persoonlijke facebookpagina is op mijn naam te vinden en ik heb ook nog de pagina 'Black & Bloom' aangemaakt maar die is nog niet openbaar. Daarnaast heb ik een website op eigen naam genaamd vivabarista.nl maar daar doe ik nog niet veel mee en waarschijnlijk ga ik die opheffen.

Sinds ik vanaf augustus werkloos bij huis zit ben ik mijzelf meer en meer op social media gaan begeven. Ik merkte dat het een goede manier is om 'op de hoogte' te blijven van alle nieuwe dingen rond mijn vakgebied. Zo kwam ik er met name achter dat er een aantal soorten mensen die op twitter zitten en ik begon na te denken hoe ik mijzelf presenteerde via deze media.

Ik merk dat er veel mensen mij volgen die graag iets aan mij willen verkopen. Zo krijg ik veel reclame van koffiemerken met nieuwe machines en nieuwe donker gebrande bonensoorten. Ook zie je vaak dat er veel opdrachten binnen gehaald zijn en dat ze daar zijn ze erg blij mee. Natuurlijk erg fijn voor ze maar ik heb er niet echt een boodschap aan. In mijn optiek is het mooi om te zien dat veel horecabedrijven investeren in betere koffie door opdrachten te geven aan branders en vertegenwoordigers om op die manier de kwaliteit van koffie in hun bedrijf te verbeteren. Ook de verschillende bedrijven van 'Barista op locatie' doen goede zaken, de ene opdracht naar de andere halen ze binnen. Ook hiermee wordt goede koffie op locatie steeds belangrijker en wordt dit beter gewaardeerd door de opdrachtgevers. Mooie ontwikkelingen.

Ik zie dat veel volgers van mij 'geinteresseerd' zijn in koffie of in elk geval 'hier iets mee doen'. Ze zetten dan in hun omschrijving dat ze 'barista' of 'thuisbarista' zijn. Veelal zijn het ook nog eens ICT'ers, administratieve medewerkers, doktoren, marketingmensen... kortom ze bedrijven naast het baristavak ook nog een andere tak van sport. Deze mensen zijn verrukt als ze uit hun Jura of Saeco een heerlijke cappuccino of espresso weten te persen en dit te delen met de rest van de wereld. Je hebt uitzonderingen natuurlijk, ik heb ook een aantal volgers die met behulp van een mooie molen en een ECM Technika of een Vibiemme Domobar best een mooi kopje koffie kunnen neerzetten. Deze mensen zijn gepassioneerd en willen een zelfde kwaliteit thuis als dat ze bij een espressobar in de stad kunnen krijgen. Je ziet ook meer filtergekken, mensen die geen espressomachine hebben maar gerust bezig zijn met een chemex of een aeropress. Fijn om deze ontwikkelingen te zien.

Uiteraard heb je ook nog de vakiditoten, de koffienerds en de branderijen. Dit zijn de mensen die ik het liefste zie in de tijdlijn. Ik vind het mooi om via de social media te zien wat anderen in het koffievak zo erg bezighoudt. Ik zie veel mooie latte art voorbijkomen, veel nieuwe bonensoorten en mooie foto's van een espresso die uit de machine loopt. Ik haal veel inspiratie uit deze mensen en vind het fijn om te zien wat ze zoal doen.

Hoe zie ik mezelf op twitter en facebook? Welnu, ik ben in 2010 begonnen met twitteren. Ik wilde zien of het gebruik van social media invloed zou hebben op mijn verkopen en dat heb ik geweten. Ik was toen nog maar een half jaar serieus bezig met het koffievak, ik was nog pril in het gebruik van andere bonensoorten en slowcoffee was bij mij nog in een experimentele fase. Ik begon met koffiefeitjes, leuke weetjes over koffie te versturen op twitter en ik merkte langzaam dat mensen mij gingen volgen door het gebruik van #koffie en #koffieRT. Ook merkte ik dat je niet zomaar iets op twitter kon zetten, zo was mijn voetbalvoorkeur uitspreken totaal uit de boze. Ik moest ook voorzichtig zijn met het uiten van emoties op twitter. Toen ik een beetje in de put zat met de afwikkeling van het een en ander twitterde ik hierover. Ik merkte dat mijn volgers er niet op zaten te wachten dus hield ik er snel mee op. Toen ik eenmaal wat meer in de flow zat merkte ik dat ik ook foto's kon twitteren en daar heb ik dan ook gebruik van gemaakt. Ik twitterde foto's van nieuwe bonensoorten, experimenten met slowcoffee en nieuwe gadgets zoals de VST's. Hierdoor nam de interesse van buitenlandse baristi ook toe en dat heeft me wel wat leuk contacten opgeleverd. Ondertussen heb ik zo'n 640 volgers en volg ik er zelf iets van 450 en ik ben daar best wel trots op. Ik zit sinds kort op facebook en ik heb al wel wat volgers, veelal familie, vrienden en de koffiegekken die ik ook op twitter heb. Ik gebruik facebook nu nog op de verkeerde manier maar als mijn project straks van de grond komt ga ik er meer gebruik van maken.

Terugkomend op mijn eigen vraag; hoe is mijn gedrag op de social media? Ik gebruik twitter omdat ik het een leuk medium vind om over mijn passie te praten met mensen uit binnen en buitenland. Ik wil daarnaast laten zien aan de mensen dat ik verstand heb van koffie en dat er hier in Noord Nederland ook een fanatieke barista community aan het ontstaan is en ik wil laten zien dat het zich loont om een keer naar het noorden af te reizen om dit te aanschouwen.

Verder merk ik wel dat ikzelf vaak teveel laat merken dat ik er ben. Ik zie tweets van mensen voorbij vliegen die dan ergens zijn op een evenementje en dan denk ik wel eens daar had ik ook bij willen zijn. Zo zie ik ook wel eens foto's voorbij komen van cuppings, meet-ups etc waar dan bekenden van mij wel bij zijn maar waar ik dan niet voor ben uitgenodigd. Misschien komt dat omdat ik op het moment ook even niks interessants heb te melden maar ik heb wel de kennis en ervaring in huis. Dan relateer ik dit weer aan mijn twittergedrag. Als ik teveel en te vaak reageer op tweets kunnen mensen zich er aan ergeren, ze kunnen me zien als wijsneus of als iemand die zich overal mee bemoeit en laten ze me links liggen. Terwijl ik juist alleen maar mezelf wil verbeteren, wil leren van mensen en van inzichten. Ook ik heb nog dingen waar ik me op wil verbeteren, ik wil meer leren van smaakomschrijvingen, het branden van koffie of hoe anderen bepaalde zaken aanpakken. Ik ben bang dat mensen van mij een kant zien die eigenlijk helemaal niet de bedoeling is. Ik denk dat dit met name komt doordat ik in het begin te fanatiek was met verkeerde tweets en het aloude credo 'You'll never get a second chance to make a first impression' schiet dan vaak door mijn hoofd.

Ik wil proberen mijzelf hierin te verbeteren en dus wil ik mijn twittergedrag naar jullie allen aanpassen. Ik denk ook dat als ik eenmaal weer wat te doen heb dat dit dan ook vanzelf zal komen. Ik kan dan weer tweets versturen over de brewbar, de doorloop en recepturen van espresso en andere koffiegerelateerde dingetjes.

Dutch Brewerscup 2012

Afgelopen maandag was het dan zover, na bijna mijzelf een maand te hebben voorbereid werd het tijd voor mijn performance voor de Brewerscup 2012 tijdens de beurs 'Beleef koffie /  Beleef thee 2012' in de Jaarbeurs te Utrecht. Ik had mezelf voorgenomen om zo goed mogelijk mijn best te gaan doen en dan maar te zien waar ik zou eindigen. Uiteindelijk werd het een puntenspel tussen de eerste drie waarbij ik als tweede was geëindigd. Het bleek zelfs om tienden van punten te gaan en daardoor was het erg spannend.




Voorbereiding
Ongeveer een maand geleden heb ik een drietal telefoontjes gestuurd naar een paar bevriende branders of die mij wilden helpen in de zoektocht naar de titel. Uiteindelijk ben ik terecht gekomen bij Patrick Groenewold van Single Estate die mij aan een prachtige koffie heeft geholpen, namelijk de Ethiopia Sidamo Unwashed, 100% arabica uit de Gorbicho streek. Deze koffie heeft de eerste plek behaald in het UKC Ethiopie cupping. Het is een koffie met als variëteit de Ethiopia Heirloom, deze koffie is een afstammeling van de eerste planten die vanuit Jemen naar Midden-Amerika en Indonesië werden verscheept en hij kenmerkt zich in de smaken die hij afgeeft. Smaken als zoet fruit, wilde bessen, chocolade en assam thee werden genoemd.

Ik ging er mee aan de slag en merkte dat met name een lichte branding met een uiteindelijk langere extractie de sleutel was voor het naar boven halen van de mooie smaken. Dus had ik de optie uit de Espro press, een standaard French press, de Clever dripper of de Aeropress inverted style en heb ik uiteindelijk gekozen voor de aeropress. Ik wilde namelijk een mooie creamy koffie en de aeropress is hier uitermate geschikt voor.

Ik heb een aantal verschillende recepturen geprobeerd en ook het verschil tussen filterpapier en de Disk. Uiteindelijk heb ik gekozen voor de DiskFine, een nieuw product van AbleBrewing. Ik merkte dat met filterpapier de smaak van de koffie wat vlakjes werd, het papier nam teveel smaken weg uit de koffie. Met de DiskFine kwam met name de zoetheid enorm naar voren en naar mate de koffie steeds beter ontgaste werden de smaken helderder en mooier. Ik was tevreden met de receptuur maar ik moest hem nog wel testen op TDS. Ik ging hiervoor naar mijn vriend Friso en die heeft hem uitgebreid met mij getest op smaak, balans, aciditeit etc en de TDS waarde was ook nog eens goed dus ik wist dat mijn koffie goed was.


Routine

Uiteindelijk maar eens gaan oefenen op routine en dat was nogal een gepuzzel. Ik wilde namelijk tijdens mijn performance wat vertellen over de koffie en wilde zoveel mogelijk info vertellen. Dus ging ik eerst aan de slag met de volgorde van werken. Ik had eerst een methode waarbij ik de aeropress's alle drie tegelijk door kon duwen maar dat was geen goed idee. Je krijgt namelijk tijdsverschil doordat je ze niet tegelijk kan opschenken. Daardoor zijn de koffies niet gelijkmatig gezet en dat kost punten. Dus moest ik aan de slag met een methode waarbij ik wel de gelijkmatigheid kreeg en dat is uiteindelijk gelukt door een routine te bedenken waarbij ik twee verschillende handelingen op een bepaald tijdstip doe. Omdat ik in mijn receptuur gebruik maakte van een langere extractie gaf mij dit de tijd om tijdens het zetten iets te vertellen over de koffie en daarmee was de kous af. Dit heb ik uiteindelijk lang geoefend tot het bijna natuurlijk werd.

Nadat ik mijn routine en tijdstippen nauwkeurig had geoefend ben ik aan de slag gegaan met de presentatie en het uitzoeken van materialen. Ik had besloten alles uit de kast te halen, menukaartjes, muziek, mooie glazen, tafelkleedje... kortom een zo mooi mogelijk presentatie. Ook had ik een tekst geschreven die ik tijdens de wedstrijd ging vertellen en daarin vertelde ik wat over de koffie, de methode van de aeropress en temperatuurbeheersing. Deze routine heb ik zeer veel geoefend tot ik zeker wist dat het me zou gaan lukken.

Competitie
De competitie bestond helaas maar uit zes deelnemers en daar baalde ik toch wel van. Het is een hele leuke competitie waarbij veel kennis vrijkomt over de koffiesoorten, de methode en nog andere facetten van het schenken van koffie. Bij de wedstrijdstand waren helaas geen middelen voor geluid zodat het publiek niks kon verstaan van wat er allemaal gezegd werd. Dit vond ik hoogst vervelend, daardoor waren wij slecht verstaanbaar voor zowel publiek als jury. Voorbereiding vond plaats aan de linkerzijde van de performancetafel en ook deze was niet helemaal in orde. De tafel bestond uit een zinken werkblad en dat was niet helemaal vlak waardoor er soms scheef gewerkt moest worden. Hopelijk wordt er volgend jaar meer aandacht aan geschonken door de organisatie want dit was wel een beetje hinderlijk. De verlichting was goed, de sfeer ook en dus gingen we aan de slag.

Deelnemers:
Simon Boone - Or Espresso te Gent
Gerben Engelkes
Dagmar Geerlings - Caffe Barista te Utrecht
Friso van der Mei - Smelnehus te Drachten
Frans Taapken
Ray Kornet - Coffee United Amersfoort

Als je op onderstaande link klikt kom je op het filmpje van de Brewerscup en zie je ook de performances van de deelnemers.

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=hD3ZKZBL0j4

Uitslag:
1. Frans Taapken
2. Gerben Engelkes
3. Friso van der Mei
4. Ray Kornet
5. Simon Boone
6. Dagmar Geerlings

Ethiopia Sidamo grade 3

                  Cola Zero

Mijn wedstrijdkoffie:

Ethiopia Sidamo
Unwashed

100% arabica

Regio: Sidamo
Streek: Gorbicho Rogicha
Hoogte: 1400-1800m

Variety: Ethiopia Heirloom

Gebrand door Single Estate,
Patrick Groenewold


Receptuur:

Methode: Aeropress

Filter: DISK Fine

Methode: Inverted

Bonen: 15,2gr

Water:  250gr

Temperatuur: 

Bloom: 86-87gr C

Extractie: 74-76gr C

Beverage: 60-62gr C

Serveren: 55-57gr C

1.         Maal de bonen iets grover dan normaal voor Aeropress

2.         Giet 30gr water op de maling

Bloomtijd: 30 seconden

3.         Daarna opgieten tot 250gr

4.         1^e extractie: 2.00 minuten

5.         4x omroeren, filter plaatsten en op het kannetje zetten

6.         Bij 3.00 min doorduwen, klaar bij 4.00 min

7.         Serveren tussen de 55-57gr C

LatteArt Throwdown at HorecaEvenTT in Assen

Calling all Baristi!

Sta je ook op de beurs in Assen als barista en heb je zin om even te sparren? Kom dan op maandag om 16.00 u langs bij de stand van TICINO voor de LatteArtThrowdown op de Faema Emblema!

Tha rules:
Twee baristi head to head maken beide tegelijk een latte art in een kopje. Jury beslist wie wint en doorgaat naar de volgende ronde. Best pour wins.

Freepour ONLY! No etching, no flicking, no printers, no sjablonen met cacao

Ik loop maandag even langs de stands om te kijken of je mee wilt doen! Laat je kunsten zien, het is voor de gezelligheid en je spreekt elkaar even. In this competition, everyone is a winner!

Winnaar krijgt eeuwige roem en de titel 'Best LatteArtPour tijdens HorecaEvenTT'

Tot maandag!

Coffeetrip with Coffeenerds...

Goed, een paar weken geleden waren Niels en ik op visite bij een grootmeester op het gebied van koffie in Drachten, namelijk Friso in het Smelnehus aldaar. Na wat cuppings, experimentjes met filters en wat VST-geneuzel kwam het idee op om een gezamelijke koffietrip te doen naar Hasselt en Antwerpen. Hieronder het verslag van die dag

De dag begon goed, Niels en ik moesten nog even wachten op Friso die onderweg was vanuit Drachten dus zijn we even de Starbucks binnengeschoten. Gelukkig waren we beiden wijs en namen een kop thee ipv de bekende koffie maar Friso was toch zo dapper om een to-go'tje te gaan bestellen van hun house brew voor onderweg. Een fout die hij niet meer zal maken. Onderwegrichting Hasselt kwamen de mooie verhalen alweer boven tafel en op een gegeven moment hadden we trek in koffie. Helaas geen goed zaakje in de buurt langs de snelweg maar geen nood, Friso denkt aan alles. Hij had een baristakratje opgebouwd met een mooie Kenia filter van Het Koffielab, een Hario V60, een waterkokertje met aansluiting op de auto, thermosje, wat filters... kortom Coffee-nerding langs de snelweg. Opmerking van de dag; 'Welke microlot is dit?' Niels droogjes; 'Parkinglot'. De toon was gezet en we wisten dat dit een mooie dag zou gaan worden.

KingKongCoffee, Hasselt
Ongeveer een jaar geleden hoorde ik van de plannen van mijn goede vriend Marc om een eigen espressobar te gaan beginnen. Ik ken Marc als een fanatiekeling wat betreft koffie, een persoon die van zijn hobby zijn beroep heeft weten te maken. Hij werkte als magazijnier bij een bedrijf maar was al heel erg lang aan het raadselen over hoe hij zijn eigen bedrijf zou gaan beginnen. Ik heeft veel info gezocht, al zijn moed bij elkaar geschraapt en de stap genomen. Het resultaat is te zien aan de Maastrichterstraat in Hasselt.

De zaak is super gelegen tegenover een groot schoolgebouw, in de buurt van een hotel en in een doorlopende straat richting de Markt in het centrum van de stad. Als je aan komt lopen valt je gelijk een ding op, aan de gevel hangt een groot zelfportret, tenminste dat dachten we. Als je binnenkomt voel je meteen de sfeer. Marc en zijn vrouw hebben er echt een leuk zaakje van gemaakt. Je stuit meteen op de bar die mooi opvalt door de licht blauwe kleur en de bebaarde barista die er achter staat. De zaak bestaat uit twee lagen, boven zijn extra zitplaatste die hij speciaal heeft ingericht voor de mensen die gebruik maken van het WiFi. 'Zij storen ons niet en wij storen hun niet' is de heldere verklaring. De kaart leest helder en duidelijk, je bent in een koffiezaak. Gewerkt wordt met de LittleGreenBag, lezers van mijn eerder blogpost over dit fenomeen weten hoe enthousiast ik hierover ben maar je moet wel weten hoe je de bonen behandelt. Marc weet dat als geen ander, hij zet ons drie heerlijkheden voor waar we van genieten. De Sidamo is werkelijk een gedicht en is absoluut aan te raden voor de liefhebbers. De inrichting is Rock 'n Roll, een mooie stamtafel is het centrale punt van de zaak.

Even een kleine impressie via dit filmpje. 'Hasselt is dood op zondag' werd er mij verteld. Yeah right. De zaak liep vol toen wij er zaten! En terecht!

Caffenation

Het bezoek aan Caffenation in Antwerpen stond al een tijdje op het programma voor mij en Friso, maar Niels was er nog nooit geweest. We hadden hem vantevoren gezegd om het gewoon open-minded te benaderen, het zou iets zijn wat hij nog niet eerder heeft beleefd. Dat was geheel waar, the place was packed en er hing een goede sfeer zoals altijd. Later hoorde ik Niels tegen zijn vriendin zeggen dat je met foto's dit niet kunt beschrijven, je moet het zelf ervaren. 

We werden ouderwets begroet door Rob en Bert, later kwam Jeff ook nog langs voor een cupping. Shotjes LittleGreenBag, naked filters, specials... alles kwam weer langs. Na uitgebreide felicitaties vanwege zijn Wereldkampioen Aeropress titel (go Team Sausage) hebben we zo tussendoor een aantal nieuwe koffies gecupt. Het ging om een Malawi Panwamba AAA, een Indonesia Preanger en een Burundi AA, allen op espressobranding dus hielden we rekening met iets donkere smaken. Vantevoren werden we al gewaarschuwd dat met name de Malawi behoorlijk vreemd zou zijn. De smaken die we konden onderscheiden waren die van nori (zeewier waarmee sushi wordt gemaakt), hazelnoten en houttonen. Later werd hij wel iets zoeter na afkoeling maar toch is het een vreemde koffie. Volgens mij is deze al te bestellen bij The Village in Utrecht.

 

De Indonesia Preanger  van Sumatra (volgens Jeff) is weer geheel anders dan je van een Indonesia gewend bent. De koffies uit die regio hebben vaak een donkere, aardse smaak, richting 80% chocolade en donkere, rijpe kersen. Deze was fruitig, zoeter dan we verwacht hadden en verraste ons eigenlijk allemaal. De Burundi was mooi fruitig, zoals verwacht. Naar mate de koffies koelden konden we de smaken beter onderscheiden. Er werd weer veel gepraat over koffie, randzaken en veel gelachen. Natuurlijk werd hier het pintje ook niet overgeslagen op het eind en hebben we nog genoeg besproken, ook niet-koffie onderwerpen. Uiteindelijk zijn we allen weer huiswaarts gekeerd met een paar samples van de gecupte koffies, LGB en wat secret stash Kenia Kiria. Echt, toen Jeff deze koffie aan het branden was voelde Rob een 'disturbance in the force'. My god wat kwam daar een fruit vanaf. De auto van de baristamoeder van Friso zal nog dagen geuren naar mooie koffie!

Het mooie aan zulke dagen is dat ze altijd te kort duren. Je hebt in feite te weinig tijd om echt alles te doen wat je zou willen doen en je wilt zoveel mogelijk met de mensen om je heen praten. Het fijne vind ik wel dat overal waar wij in het algemeen als koffiegekken komen we altijd weer hartelijk ontvangen worden. Dat vind ik ook het gave van de hele koffiewereld en alles er omheen.

BeanBattle!

Afgelopen vrijdag was ik aanwezig bij de zeer gastvrije crew van de Espressofabriek in Amsterdam o daar mee te doen aan de BeanBattle2, een soort van latte art throwdown in de zaak nabij de Westergasfabriek. Ik was uitgenodigd door Rick om hieraan mee te gaan doen dus daar geef ik heel graag gehoor aan.

Voorafgaand had ik geen idee wat ik moest verwachten, dus ben ik eerst nog even aan het oefenen gegaan bij mijn vriend Friso, die mij nog een paar tips meegaf en natuurlijk mocht ik gebruik maken van zijn MagicMelkPitcher genaamd 'Excalibur' om daarmee latte art te gaan schenken. De vorm van het kannetje gelijkte een beetje aan de Motta kannetjes die we allemaal wel kennen, mooie brede schenktuit die de melk mooi vloeit op de crema.

Ik was extra vroeg weggegaan uit Groningen om maar niet in de file te geraken en daardoor was ik een beetje te vroeg. Ik had nog niet gegeten maar Francesco Grasotti toverde een heerlijke risotto in elkaar en de heerlijke quiche was van Nina, een crewlid. Wat een gastvrijheid!


Uiteindelijk werd het lekker druk in de fabriek en de biertjes vlogen over de toonbank. De een na de andere baristagod kwam binnen; Kees Kraakman, Onno van Zanten en Francesco waren er natuurlijk al maar later kwamen ook nog Sander Schat, Nicole de Zeeuw, Astrid van Heumen (beide Golden CoffeeBox) en Nederlands op-een-na-beste barista Kim Staalman binnen. Kers op de taart was wel de entree van de nieuwe Nederlands Baristakampioen Coen van Sprang die ook voor de gezelligheid een kannetje melk meedeed.

Het principe is vrij eenvoudig; onder toeziend oog van een driekoppige jury (ditmaal bestaande uit Rick, Nicole en Kim) wordt er in de voorronde een freepour in een kopje verwacht. Degene met de mooiste creatie wint en gaat door naar de tweede ronde. Afhankelijk van het aantal deelnemers kan je nog een tweede ronde doen. De achtste- en kwartfinales kan het spannender worden gemaakt door verschillende opdrachten te maken in zogenaamde OddCups, diverse voorwerpen waar je een latte art in moet maken. Zo waren er bij deze BeanBattle de volgende voorwerpen; de onderzijde van een sinaasappelpers, een eierdopje, een plat dienblaadje, vierkante schaaltjes en een klein roomkannetje. Lastige obstakels. Je kan ook een latte art laten maken in een gewoon cappu kopje en in een espressokopje waarbij de voorwaarde is dat ze er hetzelfde uit moeten zien. Tricky!

De finale ging tussen Onno en Nina van de Espressofabriek en deze bestond uit een klein rubberen kinderlaarsje waarin ze de latte art moesten schenken. De winnaar was Nina, zij ontving een grote tas met cadeautjes die meegenomen waren door de deelnemers en publiek.

Uiteindelijk vond ik het een erg gaaf evenement waar het nog in de late uurtjes gezellig was. Ik moet toegeven dat ik wederom erg veel inspiratie heb gekregen door de vele gesprekken van de verschillende koffiegekken en ik denk dat zulke BeanBattles alleen maar gezelliger worden. Dank Espressofabriek en de volgende keer ben ik er weer bij! Ik zeg komt allen!

Dutch Barista Championship 2011

Zondag 27 november was het dan zover, de finales van de Nederlandse Baristakampioenschappen in de OZZOBar van het Van Der Valk hotel te Eindhoven. 8 baristi hadden zich hierop voorbereid en de favoriet voor de eindzege was ook al bekend, al met al een heerlijke start van een mooi kampioenschap. Ik werd samen met BrewMaster Frans Taapken van de Eenhoorn ingedeeld in de schoonmaakploeg, ik mocht machines reinigen en klaarmaken voor de baristi. Een klusje waarbij ik niet geheel ongeschonden uit de strijd ben gekomen. De jury bestond uit de top van de baristawereld, voor techniek deden Patrick Groenewold en koffiejuf Moniek Smit streng maar uiterst rechtvaardig hun best. Sensoring was in handen van Liesbeth Sleijsters, Rose van Asten, Onno van Zanten en Bjorn Aerts geleid door een Internationaal Jurylid.



De eerste die begon was Lisette van De Blonde Pater, een echt baristabedrijf wat met twee baristi veertegenwoordigd was in de finales, de ander was namelijk Marielle. Het begon goed, je zag de zenuwen maar uiteindelijk bedwong ze die en deed een magistrale performance die haar uiteindelijk de 7e plaats opleverde. Marielle werd uiteindelijk 5e.

Jochem van Taylor St. Baristas uit Londen was een deelnemer die ik hoog inschatte. Hij had een mooie performance laten zien tijdens de voorronde waarbij hij gebruik maakte van de Hario Drip pot met cloth filter waarin hij voor zijn signature gebruik van maakte. Ik als SlowCoffee geek was hier helemaal gek op en vond dit uiterst ingenieus gebruik maken van de nieuwe SlowCoffee trend. 

Er was een 'vreemde eend' in de bijt bij de finales, Joost van de Bakkersfabriek uit Utrecht. Getraind door misschien wel de beste trainer van het veld Joost Leopold deed hij zijn performance. Zijn special bestond uit Iles Flottantes, waarbij eiwitschuim werd gebruikt samen met de koffie om een heerlijk harmonieus geheel te vormen en daarmee liet hij zijn bakkersroots zien wat mij in elk geval enthousiasmeerde. Het was een persoonlijke favoriet van mij, mede omdat hij op de derde dag in de voorrondes als laatste zijn performance mocht doen en uiteindelijk doorging naar de finales. Een geweldige prestatie!

 

Uiteindelijk ging het toch om de presentatie van de topfavoriet; Coen van Sprang. De winnaar van de Louis Claus trofee van 2010 en begeleider van Yakup in Colombia liet er geen gras over groeien en let meteen zien waar hij voor kwam; winnen. Zijn performance had nog wel een paar aanpassingen ondergaan sinds de voorrondes en dat merkte je wel, zijn commentaar was dat dankzij de aanpassingen 'alles nog mooier werd'. Ik had de 'eer' zijn machine en werkplek te mogen reinigen en dat was even wennen, maar als je wilt winnen moet je oog voor detail hebben.

De laatste barista was ook een favoriet van mij, Kim Staalmans deed precies wat ze moest doen en zetten een perfecte performance neer. Haar signature was mooi uitgevoerd en haar handelingen precies en nauwkeurig. Mooie performance met een mooie filosofie erachter. Ik geloof echt een toptalent voor de toekomst en ze wordt nog wel een keer kampioen.

Uiteindelijk de uitslag:

1. Coen van Sprang - Lebkov
2. Kim Staalman - CoffeeCompany
3. Jochem Verheijen - Taylor St. Baristas, London
4. Inge de Boer - Marx 'O Larrys
5. Marielle Fiene - De Blonde Pater
6. Mark Hermens - Maro's
7. Lisette Massop - De Blonde Pater
8. Joost Vermeulen - De Bakkerswinkel

De Louis Claus trofee ging verdiend naar Kim Staalman.

Nog even een laatste noot, tijdens de prijsuitreiking werd de Louis Claus bokaal uitgereikt door de ouders van Louis Claus. Ik heb hem persoonlijk nooit gekend maar je voelde de ontroering en emotie van alle deelnemers en publiek toen hij uitgereikt werd door zijn ouders. De tranen van een jurylid zeggen mij genoeg om te beseffen dat deze man een toonbeeld was voor de gehele baristawereld. Dit heeft mij best diep geraakt en vind het spijtig dat ik hem nooit eens heb mogen spreken. Ik ben absoluut van mening dat deze prijs in stand moet worden gehouden voor de talenten binnen de baristacompetitie en hoop dat de uiteindelijke winnaar nog eens zichzelf nationaal kampioen mag gaan noemen.