woensdag 7 december 2011

BeanBattle!

Afgelopen vrijdag was ik aanwezig bij de zeer gastvrije crew van de Espressofabriek in Amsterdam o daar mee te doen aan de BeanBattle2, een soort van latte art throwdown in de zaak nabij de Westergasfabriek. Ik was uitgenodigd door Rick om hieraan mee te gaan doen dus daar geef ik heel graag gehoor aan.

Voorafgaand had ik geen idee wat ik moest verwachten, dus ben ik eerst nog even aan het oefenen gegaan bij mijn vriend Friso, die mij nog een paar tips meegaf en natuurlijk mocht ik gebruik maken van zijn MagicMelkPitcher genaamd 'Excalibur' om daarmee latte art te gaan schenken. De vorm van het kannetje gelijkte een beetje aan de Motta kannetjes die we allemaal wel kennen, mooie brede schenktuit die de melk mooi vloeit op de crema.

Ik was extra vroeg weggegaan uit Groningen om maar niet in de file te geraken en daardoor was ik een beetje te vroeg. Ik had nog niet gegeten maar Francesco Grasotti toverde een heerlijke risotto in elkaar en de heerlijke quiche was van Nina, een crewlid. Wat een gastvrijheid!


Uiteindelijk werd het lekker druk in de fabriek en de biertjes vlogen over de toonbank. De een na de andere baristagod kwam binnen; Kees Kraakman, Onno van Zanten en Francesco waren er natuurlijk al maar later kwamen ook nog Sander Schat, Nicole de Zeeuw, Astrid van Heumen (beide Golden CoffeeBox) en Nederlands op-een-na-beste barista Kim Staalman binnen. Kers op de taart was wel de entree van de nieuwe Nederlands Baristakampioen Coen van Sprang die ook voor de gezelligheid een kannetje melk meedeed.

Het principe is vrij eenvoudig; onder toeziend oog van een driekoppige jury (ditmaal bestaande uit Rick, Nicole en Kim) wordt er in de voorronde een freepour in een kopje verwacht. Degene met de mooiste creatie wint en gaat door naar de tweede ronde. Afhankelijk van het aantal deelnemers kan je nog een tweede ronde doen. De achtste- en kwartfinales kan het spannender worden gemaakt door verschillende opdrachten te maken in zogenaamde OddCups, diverse voorwerpen waar je een latte art in moet maken. Zo waren er bij deze BeanBattle de volgende voorwerpen; de onderzijde van een sinaasappelpers, een eierdopje, een plat dienblaadje, vierkante schaaltjes en een klein roomkannetje. Lastige obstakels. Je kan ook een latte art laten maken in een gewoon cappu kopje en in een espressokopje waarbij de voorwaarde is dat ze er hetzelfde uit moeten zien. Tricky!

De finale ging tussen Onno en Nina van de Espressofabriek en deze bestond uit een klein rubberen kinderlaarsje waarin ze de latte art moesten schenken. De winnaar was Nina, zij ontving een grote tas met cadeautjes die meegenomen waren door de deelnemers en publiek.


Uiteindelijk vond ik het een erg gaaf evenement waar het nog in de late uurtjes gezellig was. Ik moet toegeven dat ik wederom erg veel inspiratie heb gekregen door de vele gesprekken van de verschillende koffiegekken en ik denk dat zulke BeanBattles alleen maar gezelliger worden. Dank Espressofabriek en de volgende keer ben ik er weer bij! Ik zeg komt allen!

maandag 28 november 2011

Dutch Barista Championship 2011

Zondag 27 november was het dan zover, de finales van de Nederlandse Baristakampioenschappen in de OZZOBar van het Van Der Valk hotel te Eindhoven. 8 baristi hadden zich hierop voorbereid en de favoriet voor de eindzege was ook al bekend, al met al een heerlijke start van een mooi kampioenschap. Ik werd samen met BrewMaster Frans Taapken van de Eenhoorn ingedeeld in de schoonmaakploeg, ik mocht machines reinigen en klaarmaken voor de baristi. Een klusje waarbij ik niet geheel ongeschonden uit de strijd ben gekomen. De jury bestond uit de top van de baristawereld, voor techniek deden Patrick Groenewold en koffiejuf Moniek Smit streng maar uiterst rechtvaardig hun best. Sensoring was in handen van Liesbeth Sleijsters, Rose van Asten, Onno van Zanten en Bjorn Aerts geleid door een Internationaal Jurylid.



De eerste die begon was Lisette van De Blonde Pater, een echt baristabedrijf wat met twee baristi veertegenwoordigd was in de finales, de ander was namelijk Marielle. Het begon goed, je zag de zenuwen maar uiteindelijk bedwong ze die en deed een magistrale performance die haar uiteindelijk de 7e plaats opleverde. Marielle werd uiteindelijk 5e.

Jochem van Taylor St. Baristas uit Londen was een deelnemer die ik hoog inschatte. Hij had een mooie performance laten zien tijdens de voorronde waarbij hij gebruik maakte van de Hario Drip pot met cloth filter waarin hij voor zijn signature gebruik van maakte. Ik als SlowCoffee geek was hier helemaal gek op en vond dit uiterst ingenieus gebruik maken van de nieuwe SlowCoffee trend. 

Er was een 'vreemde eend' in de bijt bij de finales, Joost van de Bakkersfabriek uit Utrecht. Getraind door misschien wel de beste trainer van het veld Joost Leopold deed hij zijn performance. Zijn special bestond uit Iles Flottantes, waarbij eiwitschuim werd gebruikt samen met de koffie om een heerlijk harmonieus geheel te vormen en daarmee liet hij zijn bakkersroots zien wat mij in elk geval enthousiasmeerde. Het was een persoonlijke favoriet van mij, mede omdat hij op de derde dag in de voorrondes als laatste zijn performance mocht doen en uiteindelijk doorging naar de finales. Een geweldige prestatie!

 


Uiteindelijk ging het toch om de presentatie van de topfavoriet; Coen van Sprang. De winnaar van de Louis Claus trofee van 2010 en begeleider van Yakup in Colombia liet er geen gras over groeien en let meteen zien waar hij voor kwam; winnen. Zijn performance had nog wel een paar aanpassingen ondergaan sinds de voorrondes en dat merkte je wel, zijn commentaar was dat dankzij de aanpassingen 'alles nog mooier werd'. Ik had de 'eer' zijn machine en werkplek te mogen reinigen en dat was even wennen, maar als je wilt winnen moet je oog voor detail hebben.

De laatste barista was ook een favoriet van mij, Kim Staalmans deed precies wat ze moest doen en zetten een perfecte performance neer. Haar signature was mooi uitgevoerd en haar handelingen precies en nauwkeurig. Mooie performance met een mooie filosofie erachter. Ik geloof echt een toptalent voor de toekomst en ze wordt nog wel een keer kampioen.

Uiteindelijk de uitslag:

1. Coen van Sprang - Lebkov
2. Kim Staalman - CoffeeCompany
3. Jochem Verheijen - Taylor St. Baristas, London
4. Inge de Boer - Marx 'O Larrys
5. Marielle Fiene - De Blonde Pater
6. Mark Hermens - Maro's
7. Lisette Massop - De Blonde Pater
8. Joost Vermeulen - De Bakkerswinkel

De Louis Claus trofee ging verdiend naar Kim Staalman.

Nog even een laatste noot, tijdens de prijsuitreiking werd de Louis Claus bokaal uitgereikt door de ouders van Louis Claus. Ik heb hem persoonlijk nooit gekend maar je voelde de ontroering en emotie van alle deelnemers en publiek toen hij uitgereikt werd door zijn ouders. De tranen van een jurylid zeggen mij genoeg om te beseffen dat deze man een toonbeeld was voor de gehele baristawereld. Dit heeft mij best diep geraakt en vind het spijtig dat ik hem nooit eens heb mogen spreken. Ik ben absoluut van mening dat deze prijs in stand moet worden gehouden voor de talenten binnen de baristacompetitie en hoop dat de uiteindelijke winnaar nog eens zichzelf nationaal kampioen mag gaan noemen.








donderdag 10 november 2011

Coffee Apps

De laatste tijd zijn er veel apps op de markt voor je smartphone die koffie als thema hebben. Veel mensen vragen mij wel eens welke apps ik de beste vind dus vond ik het wel leuk om hier een stukje over te schrijven.

Intelligentsia
De app van Intelligentsia is een persoonlijke favoriet van mij. De app is duidelijk en overzichtelijk en heeft als doel jou als consument informatie te geven welke koffiesoorten ze op dit moment in de winkel hebben. De app is overzichtelijk en hij downloadt automatisch de laatste koffiesoorten die ze op voorraad hebben. Elke soort heeft een kleine omschrijving van de smaak, wat foto's (meestal van de plantages) en de herkomst wordt weergegeven. Naast het koffieaanbod vind je er uitleg over wat Intelligentsia is, hoe ze te werk gaan, info over hun direct trade systeem en wat The Black Cat project inhoudt. Tevens is er een brewtimer en stap-voor-stap uitleg over de verschillende zetmethodes voor SlowCoffee. Als je hem nog niet hebt, download hem dan NU!


HasBean
De HasBean app bekijk ik eigenlijk wel dagelijks omdat ik benieuwd ben naar wat Steve er nu weer op heeft gezet. Steve Leighton is de eigenaar van HasBean en hij is in mijn ogen een grote koffielegende. Ik vind dit een overzichtelijke app met alle info die je eigenlijk verwacht. Je kan de laatste aanbiedingen van koffie bekijken, nieuwe koffiegadgets, zijn blog, tweets, video's en brewguides. Vooral de brewguides zijn een aanrader, ze zijn mooi weergegeven en het wordt erg goed uitgelegd. Begin met de eerste, daarna op volgorde de rest. Je kan zelfs koffie bestellen via de app, afgerekend met PayPal. Al met al een app die je echt moet hebben.


In My Mug
Eigenlijk hoort deze ook thuis in het rijtje van Steve Leighton. In My Mug is een app die Steve maakte voor het presenteren van zijn koffiesoorten. Hij zet filmpjes online waarin hij vertelt wat de koffie is, hoe hij smaakt en hoe hij hem heeft gezet. Hij doet dat vanuit zijn hoofdkwartier of vanuit de roastery. Je kan alle episodes terugkijken via de app, cupping notes maken, zoeken op koffiesoorten etc.


TamperTantrum LIVE
Dit is een app die elke koffieondernemer wel een keer gezien moet hebben. TamperTantrum is wederom een app van Steve Leighton maar hij gaat interviews houden met verschillende kopstukken uit de koffiewereld. Je krijgt filpjes en podcasts te zien van oa Gwylim Davies, John Gordon, James Hoffmann en nog vele anderen die vertellen over hun ervaringen en hun meningen over de koffiewereld en over de koffie industrie. Met name de presentatie van Gwylim Davies over vrouwen in de koffie en James Hoffman over Service in de koffie industrie zijn de moeite waard.



HandDrip
LET OP! Als je deze downloadt zijn er twee verschillende, eentje is in het Koreaans, eentje in het Engels. Die in het Engels kost geld dus als je Koreaans spreekt is die al goed genoeg voor jou. Dit is een app die ik recentelijk heb gevonden, het is een app die de verschillende filterzetmethodes voordoet aan de hand van filmpjes. Het gaat hierbij om de Melitta, Kalita wave, de Kono Dripper, de cotton funnel dripper en nog een paar andere dripmethodes. Voor elke SlowCoffeeNerd een must have.





Bloom Coffee App
Deze is vrij nieuw maar toch al een hele fijne app. Het is een app die je kan gebruiken voor het opslaan en maken van je verschillende koffierecepturen voor SlowCoffee. Je kan kiezen uit een zetmethode, daarna kan je de bonen invullen, grammage en watergrammage. als je dan op PLAY drukt loopt de timer af en geeft hij de bloomtijd aan inclusief de hoeveelheid water die je moet gebruiken en wat je daarna moet doen. Als de bloomtijd is afgelopen geeft hij een seintje en kan je de rest van het water opschenken. Een ideale app die je helpt bij het maken van een mooie SlowCoffee en je moet hem zeker downloaden.


CoffeeTools by Espressoparts
Deze app is een hele mooie app om je espressoshots in op te slaan en te evalueren. Je vult je gegevens in, de app rekent een formule/receptuur voor je uit en je kan aan de slag. Deze app is ideaal voor het documenteren van de verschillende bonensoorten en resultaten van recepturen.









Dit waren mijn favoriete apps voor koffienerds zoals ik, mocht je er zelf nou ook eentje hebben die het delen waarc is, laat het me dan even weten. Ik ben altijd op zoek naar mooie apps die me kunnen helpen mijn kennis te vergroten.

vrijdag 4 november 2011

How SlowCoffee changed my life

Hello!

It's time for my second blogpost and I was thinking the subject should be my turning point in coffee, the SlowCoffee experience.

Last year in september, my good friends from Baristashop.nl gave me the message of the latest filtering techniques. Well, actually they are already quite old but it was returning to the coffee houses all over the world, so why not in my store. I bought myself an aeropress, a 3-cup chemex, a plastic hario one cup filter and a clever dripper. I also bought differect kinds of filters, brown and white ones to try which were better for the extraction. I didn't want a french press, I already used those and I wasn't impressed. I worried about the taste of the coffee, because the grinds were in contact with the coffee constantly. Later I realised that I could easily pour it over in a little pitcher but back then I wasn't that clever ;)

I started experimenting with my own house blend that I used on a daily basis for the franchise, and it was a very dark espresso roast. You could imagine how it would taste like, it was dark, bitter, burnt and just tasted awful. It's a great blend for an espresso in generally, but for this type of fiddeling with coffee it was unsuitable. Thats why I just forgot about the slowcoffee gadgets and put them aside for a little while.

Later on, I realised that I was probably using the wrong kind of coffee for it. So I ordered the book from Scott Rao 'Everything But Espresso' to learn more bout extractions and how they behave in the different filtering techniques. My eyes were opened right away! Terms as TDS, extraction yield, brew ratio, various calculations and also how to handle the grinder and what the water quality dows to your brew invaded my mind. I also learned that you must use lighter roasted beans to get the best extraction and so I started to order single origins from roasters.

Almost immediately I could taste the difference, so I orderd more and more. At one point I was just ordering beans to try them for myself and making just slowcoffee with them for myself. I was amazed by the results.

At this point I realised that after almost three years in the coffee shop business I was missing out on the good stuff, so I did the SCAE-baristacourses and started to develop my tatste for coffee. I participated in the first Dutch BrewersCup and Aeropress Championships, attended the Belgian Aeropress Championships and worked as a volunteer at the SCAE World Of Coffee in Maastricht at the BrewBar. I developed a tatse sense and I was growing in my skills.

During the SCAE Level 2 exam, I had to make coffee in a different way then using the espressomachine. The examinator took a shot of me when preparing a chemex. Sadly, it is in Dutch but I think you get the idea ;)


 

donderdag 3 november 2011

Koffiemasters Apeldoorn

Afgelopen Augustus was ik uitgenodigd door Sander Arnoldussen van Koffie Op Wielen uit Apeldoorn om jurylid te zijn tijdens een nieuw event genaamd 'Koffiemasters' waarin de lokale horeca het tegen elkaar opnam in een wedstrijd voor het lekkerste kopje koffie van de stad. De overige juryleden waren Liesbeth Sleijsters van CocoonCoffee, Patrick Groenewold van SingleEstate Coffee en Joost Leopold van De Koffieschool. Ik voelde me dus een groentje op het gebied van jurering bij deze toppers! Natuurlijk had ik mijn aeropressje meegenomen voor nog wat lekkere koffie voor de eerste kandidaat ging beginnen.

Het evenement vond plaats in Cafe van Kinsbergen in Apeldoorn. Ze hadden een mooie stand opgebouwd met twee SanRemo espressomachines, een podium, een digitale klok (misschien ook interessant voor de finales van de DBC!), een koelkastje voor de melk en een jurytafel. De hele show werd aan elkaar gepraat door een bekende van de organisatie en die deed dat uitermate naar behoren. Naast de overall prijs hebben we ook nog 4 oorkondes uitgedeeld, namelijk die voor de beste smaak, beste presentatie, beste signature drink en beste techniek.

De regels waren vrij eenvoudig, de deelnemers moesten binnen 15 minuten vier espressi, vier cappuccini en vier signature drinks maken die bereid waren met de espresso die ze dagelijks gebruiken in het bedrijf. Als jury hebben we dus alle melanges geproefd die je maar kan bedenken. Uit mijn hoofd, Peeze, Segafredo, Bazar, Musetti, Illy en een paar 'huismelanges'.

De espressi ware zoals verwacht behoorlijk anders dan we gewend waren, maar we hebben toch een paar goede espressi geproefd. De laatste die we kregen was een espresso van Cafe Hamer die goed gezet was. hij verdiende dan ook terecht de oorkonde voor de beste smaak. De beste presentatie ging naar Bart van Cafe Confetti vanwege zijn manier van presenteren. Hij vertelde goed wat hij deed en deed dat opgewekt en aandachtig.

De winnaar voor de beste techniek ging naar Lisa van De Heerlijckheyd, zij had een goede techniek van het maken van de juiste koffiespecialiteiten en deed dit vol overgave. De oorkonde van de beste signaturedrink ging naar Loes van Het Nieuws van Apeldoorn. Zij had een sig gemaakt van peperkoek, cookies-siroop en een mousse van vanille. Daarbij had ze een huisgemaakte brownie gemaakt. Het leuke was dat ze het samen met de chef bedacht had! Over het algemeen waren er veel leuke signaturedrinks. Ik heb een Cona met Syphon filter gezien waarbij in het bovenste gedeelte specerijen en noten werden toegevoegd die tijdens de performance infuseerden met de koffie. Interessant! Maar er waren ook een paar kleine teleurstellingen bij, bijvoorbeeld dat iemand zich niet zo goed had voorbereid en als signature drink een doorgewone Latte Macchiato maakte. Dat was dan ook het uiterste, de overall indruk was erg leuk.

De uiteindelijke winnaar was Lizzy van Cafe Martins. Zij had de beste techniek, de beste espresso, goede cappuccini en een leuke signature. De doorslaggevende factor voor de jury was dat zij tijdens haar performance de espresso die ze gebruikte voor de cappuccini wegdeed en verving voor een nieuwe vanwege een te lange doorlooptijd. Dit vereist lef en vakmanschap en dit imponeerde de jury op dusdanige wijze dat zij zich nu de Koffiemaster van Apeldoorn mag noemen! Lizzy, we zien je volgend jaar bij de Dutch Barista Championships!

Als slotconclusie denk ik dat het doel van de Koffiemasters behoorlijk goed gehaald is. Het werd georganiseerd om de koffiebeleving in Apeldoorn op een voetstuk te zetten door de lokale horeca een kans te geven zich te presenteren. Het was goed gecommuniceerd door zowel de organisatie als de deelnemers en er was dan ook veel publiek aanwezig. Op een gegeven moment was het zelfs zo dat de ruimte te klein was! Al met al een geweldig evenement dat zeker een vervolg moet hebben, het kan in elke stad denk ik wel plaatsvinden. Hopelijk ben ik dan weer jurylid... maar dan wel met draaiende stoelen en een knop voor me? ;) 

Hieronder nog een paar filmpjes voor een kleine sfeerimpressie!
 

vrijdag 28 oktober 2011

Aeropress

Veel mensen vragen mij wat een goedkope en goede manier is van koffiezetten, waar je zonder veel te veel rommel een mooi bakkie leut mee kan produceren. Mijn antwoord is steevast; Aeropress.

Ik heb het afgelopen jaar veel dingen aangeschaft voor het maken van filterkoffie. Ik begon vorig jaar september met het fenomeen SlowCoffee en pakte dit goed aan. Ik kocht een 3-kops Chemex, een kunststof Hario V60, een Clever Dripper en een Aeropress van mijn vrienden van Mijn Broer En Ik, beter bekend als baristashop.nl waar je alle gadgets kan kopen. Later kwam daar nog een Syphon bij van Hario. Ik kocht er filters bij, serveerkannetjes en heb nog even overwogen een brewstation te kopen maar dat werd me een beetje te gek.

Anyway, in het begin moest ik niks hebben van de plastic drukcilinder maar na een tijdje kwam ik er achter dat ik hem verkeerd gebruikte. Ik had bij youtube de filmpjes gezien dat je hem moest gebruiken als een soort van espressomaker want daar is hij officieel ook voor bedoeld. Je fijne koffie gebruiken, weinig water en snel handelen. Als je dan koffie wilde moest je hem aanlengen met water als een soort americano. Dus ik gebruikte de diep donkere espressoblend waar ik dagelijks mee werkte en merkte dat het niet echt lekker was. De techniek vond ik ook niet echt praktisch, je moest hem met open filter naar beneden op een kopje zetten, water opgieten tot (2), plunjer erop en doorduwen. Omdat je dus een open filter had drupte de eerste extractie er al weer doorheen dus snel dat ding erop en aanduwen. Resultaat laat zich te raden. Nee, eerste keer was ik er geen fan van.

Later werd ik onderwezen door sensei Friso van der Mei en die leerde mij een hele andere techniek en ook een hele andere manier van koffiebereiding. Je moest mooie filtermaling gebruiken in de gebruikelijke brewratio van 1:16 dus 60gr gemalen op 1000gr water. Dat resulteerde in een 12gr per 200gr water. Daar ging ik mee aan de slag. Ook leerde hij mij de 'Inverted' techniek, waarbij de de Aeropress 'op de kop' zet zodat je de extractie in de cilinder houdt en dus geen tussentijds extractieverlies krijgt.

In de Aeropress past ongeveer 250gr water maar ik houd altijd rekening met de gemalen koffie, dus ik begin meestal bij 14,5gr -> 225gr water. Ik ben zelf fan van de inverted techniek geworden dus die gebruik ik meestal. Standaard handelingen; aeropress voorverwarmen, papieren filter spoelen, kopje voorverwarmen, boontjes wegen en malen. Ik gebruikte een fruitige kenia die ik had gekregen van Friso. Watertemperatuur had ik nog geen idee van wat dat zou doen met de koffie, maar daar kwam ik later pas achter. Dus ik de filtermaling erin, 30gr opgieten, 30sec infuseren, rest van het water opgieten, 45sec extractie, filterdeksel erop, omdraaien en doorduwen. Dit alles binnen de 3 minuten. Het resulteerde in een hele mooie heldere fruitige koffie met licht zoete tonen. Ik was blij verrast! Nog verraster werd ik toen ik merkte dat waterkwaliteit en opschenktemperatuur ook invloed heeft op de smaak van koffie. Lagere temperatuur zorgde soms voor meer zoetheid, gefilterd kraanwater uit een britta filter maakte dat de smaak mooier naar voren kwam. Later ging in experimenteren met de DISK van CoaveCoffee. Je merkte echt het smaakverschil tussen een papier filter en de metalen filter.

Na verloop van tijd ging ik recepturen opschrijven voor mij logboek. Een mooi voorbeeld uit de voorbereiding van de BrewersCup van dit voorjaar:

Bonensoort: Panama Los Lajones Organic Honey Processed
Leverancier: GoldenCoffeeBox
Maler: Mahlkonig Guatamala
Water: Ongefilterd kraanwater

Methode: Aeropress met DISK

Grammage: 20,5gr
Water: 200gr
1e infusie: 45sec op 82grC, 70gr. Daarna opschenken langs rand.
Extractie: 45sec
Doorduwen: 51sec
TDS: 2,1

Tot slot nog een filmpje van mijn vriend Marc uit Belgie, gemaakt tijdens de Aeropress kampioenschappen. Hij werd runner-up achter Charlene de Buysere in het Belgisch Aeropress Kampioenschap, gehouden op 2e paasdag van dit jaar bij Caffenation te Antwerpen. Hier zie je mooi de beide zetmethodes voorgedaan.


woensdag 26 oktober 2011

CoffeeCulture in Groningen

Hi there, this is my first blogpost for all of you English readers out there. I hope you will enjoy it!

I was wondering what subject my first blogpost should have, but then one of my friends reminded me of a good subject, why not describe the CoffeeCulture in my hometown and my experiences with it. I live in Groningen and have been the owner of two franchise espressobars (better not say coffeeshop in the Netherlands) in the city center. One was situated in the main shopping street, the other was located next to the local museum and Central railway station. Groningen is the largest city in the north of the Netherlands in a rural area. Lots of wide open spaces and farmland. The city has a regional function as the main shopping city and it attracts also a lot of german guests. It is a student city, lots of students at the University and businesschools.

In my opinion, Groningen is widly seen as a great benchmark city, 'if it works there it will work anywhere'. So a lot of new franchises and bigger companies start a shop in Groningen. For instance, about five years ago you only had three stores who sold coffee in a proper way. They were CoffeeBreak, CoffeeUnited and Douwe Egberts. Although Douwe Egberts was more of a gift shop who sold coffee on the side. Nowadays, there are a lot more espressobars and franchises in the city. We have two CoffeeCompany's, a Simon Levelt (machine- & coffee shop), Doppio, Kaldi (machine- & coffee shop), two Coffee United's, Douwe Egberts revamped the store and became a proper cafe, CoffeeBreak, CosiCoffee, MiCaffe at the University and last august a Starbucks opened at the central railway station. And thats not all, the regular bars and pubs also start to see the value of good coffee quality so they improve their machines, beans and they take courses to learn how it is properly made.

I must say that all these developments did actually change the way people drink coffee. More and more people learned about the changes in the coffee experience and learned about the taste of coffee. At one point, I even thought that people actually started to select the place where they wanted to drink coffee. But I was wrong.

If one shoppe had a too long waiting line, they would turn around and go to another place, and another, and another... It was just that they wanted to drink coffee someplace special. They came for the great seat near the window with the view, the place upstairs so they could sit there with the laptops, drinking one espresso and talk to the family for hours and hours on skype. They didn't care for the taste, it was just convenient.

I noticed that the level of taste in the espressobars was everywhere the same. Dark roasted espressoshots from italian roasters with dark, chocolate and hazelnut roasted flavours. Some where underextracted, giving the most horrid espresso ever. However, the place was packed with people who drank coffee! Was it the atmosphere, the food, the situation? The people just liked it.

I thought about how to deal with this and I started to focus on taste. I noticed that my espresso was a bit acidic, so I bought 18 gr VST baskets and turned up the temperature a little bit to 93C. I changed my burrs in the grinder, changed the amount of coffee and started to experiment with flavour. I wanted it to be more sweet. The reaction was amazing. The people started to realize that someone in the city was playing with taste and flavour of the coffee. Then I started to import beans from abroad, Intelligentsia, HasBean, Caffenation, SquareMile as a special besides my franchise coffee. I added SlowCoffee to the menu and the people loved it, they were surprised by the fact that someone did something else then the others. So I tought my staff that they had to focus on coffee quality and taste and brought them all to the same level of performance to guarantee the level of quality. And guess what, people came to the store just to see what kind of specials I had this time and they said that no matter who made the coffee, it always tasted perfect. They told me that at the other stores the coffee sometimes was good, sometimes bad. It depended on who was operating the machine. The staff responded in starting to find coffee interesting, and they started to play with flavour and taste itself. I even gave them a Chemex for chistmas. They were absolutely delighted and started to use it for experimenting wth flavours and they applied it in the shop! I had never thought this would happen! 

Sadly, this august I had to stop with the franchise. The store was taken over by someone who is more commercial so the specials went away and the quality of coffee went down to the same level of the others. Fortunately, there is still a small group of 'my' staff there who takes good care of the coffee so the standard is still ok. When someone askes me where to get good coffee in Groningen, I will always send them over to 'my' store but the waiting is now for someone who really stands up and brings the Third Wave to Groningen!

maandag 24 oktober 2011

Klein Groen Zakje

Vandaag wil ik het even hebben over een grote verslaving van mij en van velen, het Kleine Groene Zakje. Afgelopen januari maakte ik kennis met dit fenomeen en merkte dat het toch wel een verandering teweeg bracht in mijn kennis over koffie.

De uitvinder ervan, Rob Berghmans vertelde mij dat dit zijn kindje was. Het is de bedoeling om altijd biologisch geteelde bonen te gaan gebruiken voor de blend. De laatste blend die ik thuis heb gehad was eentje van drie bonen, allen arabica en gemelangeerd in de verhouding 50-25-25. Ik meende de Yirgacheffe, Honduras Marcala en Malawi Geisha. Hoorde dat hij binnenkort weer bezig gaat met de melangering door er een pulped natural Brazil in te gaan verwerken. Daar wordt ie in elk geval wat zoeter van.

LittleGreenBag is het pronkstuk van Caffenation en wordt met liefde behandeld door roastmeister Jeff Verellen, onlangs wereldkampioen Aeropress geworden tijdens de HOST in Milaan. Ik ben nog niet vereerd geweest met hem samen te mogen branden, maar wat ik weet van horen zeggen is dat hij bijna feilloos aanvoelt wanneer de bonen klaar zijn om uit de Giessen gehaald te worden. Daarna uiteraard luchtgedroogd voor optimale smaak. Kenmerkend voor de bonen is dat ze licht gebrand worden om daardoor de verschillende smaken naar buiten te laten komen. Ik vind hem met name uitermate geschikt voor cappuccino vanwege de iets rinsige smaak die vaak naar boven komt. Samen met de melk is hij dan in harmonie en krijg je een zoete cappuccino waar je de verschillende smaaktonen van de espresso ook in proeft.

Er zijn een paar aanbieders in Nederland van deze mooie melange, namelijk The Village Coffee & Music in Utrecht, IJssalon Crusio in Bergen op Zoom en recentelijk ook de filters bij Coffee United in Amersfoort. Ik vind het zelf heel erg fijn om ze te halen uit Antwerpen maar de rest weten deze bonen te waarderen en hoe ze ze het beste kunnen bereiden. Het fijne is ook dat ze altijd de onderdelen zelf krijgen zodat ze deze zelf kunnen uitproberen. Daardoor krijg je altijd leuke verrassende espresso te proeven, vaak met frisse zoetheid van citrus maar ook tonen als hazelnoot, sinaasappel en chocolade. Mooi voorbeeld hiervan is de Harrar die ik van ze kreeg;


Tenslotte nog een kleine opmerking, er zijn mensen die het soms niet helemaal eens zijn met de brandwijze van Caffenation. Het is soms te rinsig daar waar mensen diepe donkere smaken verwachten. Het is ook geen boon waar de beginnende koffiedrinker mee moet starten denk ik. Ik ben van mening dat de LittleGreenBag heel erg goed geschikt is als dubbele ristretto uit de naked of in een cappuccino. Je proeft dan juist de smaak waar hij bekend om staat. Dus niet meteen afkraken als je hem proeft en hij is te rinsig, eerst kijken hoe hij behandeld wordt door de barista. Het is en blijft een topproduct.

zondag 23 oktober 2011

Koffievrienden

Goed, mijn eerste bericht gaat over mijn vrienden in de koffiewereld. Via dit bericht wil ik ze even bedanken. De afgelopen periode is er veel gebeurd met mij. Ik heb veel dingen meegemaakt die ik niemand maar dan ook echt niemand toe zal wensen. Ik zal proberen mijn emotie te bedwingen en in het kort uitleg geven waar het om gaat.

Ik heb 3,5 jaar een franchise gehad in Groningen met twee zaken waar ik heel erg veel plezier aan heb beleefd. Het waren twee zaken met allebei hun eigen karakter en uitstraling. Ik was met name verliefd op de zaak in de drukste winkelstraat van Groningen; de Herestraat. Dit zaakje was alles wat ik me wenste, een klein knus zaakje waar ik mijn nieuwe passie kon weerspiegelen, namelijk koffie. Wegens vervelende omstandigheden waar ik nu even niet over wil praten moest ik er in augustus dit jaar mee ophouden. Dit is echter niet zonder slag of stoot gegaan en nu nog steeds heb ik het er moeilijk mee.

Sinds september vorig jaar heb ik een aantal mensen leren kennen doordat ik had besloten mijn liefde voor het koffievak verder uit te diepen. Ik heb met name via twitter mijn interesse in koffievak tentoongespreid door veel foto's en tweets te versturen met waar ik mee bezig was. Met name de nieuwe beweging van SlowCoffee heeft mij nieuwe inspiratie gegeven en ik heb veel nieuwe mensen leren kennen die dezelfde passie en liefde voor het koffievak met mij delen. Bij hen kan ik ook mijn verhaal kwijt en kan ik openlijk praten over de situatie.

Friso
De eerste persoon die ik even aan wil halen is Friso van der Mei. Ik heb Friso voor het eerst leren kennen tijdens de Horecabeurs in Assen van januari 2010. Ik werd gevraagd door Ticino uit Klazienaveen of ik misschien een paar dagen wilde draaien als barista op hun nieuwe Faema Emblema. Ik ben toen met hem in aanraking gekomen. Ook via Twitter ben ik meer over hem te weten gekomen. Hij heeft een eigen Grand-Cafe in Drachten waar hij op een Mirage hele mooie dingen laat zien. Hij heeft mij geintroduceerd met de wereld van de Extract-MoJo en heeft mij verschillende dingen geleerd hoe je recepturen moet berekenen, VST-Baskets, NakedFilters, bonenleveranciers en alles wat je nog kan bedenken. Mooie herinneringen heb ik aan de Nederlandse SlowCoffee Kampioenschappen en Aeropresskampioenschappen, waar we tot diep in de nacht recepturen hebben gemaakt en geproefd, testen met de MoJo en afgeblust met een biertje. Ook als ik weer eens wat lekkers bestelde dacht ik altijd even aan hem en bestelde even wat mee. Datzelfde deed hij ook bij mij. Het fijne vind ik ook dat ik altijd bij hem langs kan komen en bij hem even mij verhaal kwijt kan. Een vriend in hart en nieren en staat altijd klaar voor leuke koffie-events. Ik hoop dat ik hem als vriend kan behouden, ook nu ik niet meer zoveel spannends aan het doen ben.

Richard

Een tweede is toch wel mijn mentor, mijn raadsman en leraar. Richard Schukkink heeft toch veel voor me betekend wat betreft mijn opleiding. Ik ben eigenlijk via via met hem in contact gekomen. Ik wilde mijn SCAE-opleiding gaan doen maar wist niet echt waar. Ik had kortstondig contact met hem en mocht in plaats van zijn gebruikelijke locatie bij hem thuis de opleidingen gaan volgen. Daar was ik erg verheugd over en heb dus mijn SCAE lvl 1 en 2 met succes bij hem thuis afgerond. Ik heb mogen kennismaken met zijn vrouw en voorbeeldige kinderen, heb veel met hem gesproken over hoe het met mij zit en heb veel inspiratie opgedaan bij hem. Volgens mij is hij nog steeds overdonderd van mijn presentatie van de Chemex tijdens mijn lvl 2 examen. Ik heb al met hem gesproken over thee en wil ook een theecursus bij hem gaan volgen. Altijd als ik ergens kom waar een mooie theewinkel is kan ik het niet helpen om even aan hem te denken. Zo had ik laatst iets voor hem meegenomen uit Kopenhagen, weet eerlijk gezegd nog steeds niet wat het was. Zijn lessen hebben mij zeer veel geleerd over de koffie maar ook over thee en met name smaak heb ik bij hem leren te analyseren.

Caffenation
In januari van dit jaar ben ik samen met mijn vriendin een lang weekend naar Antwerpen geweest. Ik had al een beetje vernomen van de Antwerpse koffiescene maar eigenlijk heeft dit bezoek mijn ogen wel geopend. Ik kwam terecht bij toch wel mijn voorbeeld en smaak van hoe in mijn ogen een espressobar eruit moet zien; ik kwam bij Caffenation.
Ik was er nog nooit geweest maar toch voelde ik me gelijk thuis aan de Hopland. Ik raakte vrij snel in gesprek met eigenaar Rob Berghmans en hij begon meteen zijn passie en enthousiasme op me los te laten, wetend dat het blijvend zou zijn. Ik was de periode voorafgaand een beetje de weg kwijt, ik wist wel wat ik wilde maar het kwam er niet echt uit. Ik had een trigger nodig en dat werd het enthousiasme van Rob. Hij liet me zien dat je op een hele simpele manier iets heel erg moois moet neerzetten. Van hem heb ik ook geleerd dat ik sfeer en beleving in de zaak net zo belangrijk zijn als goede koffie en de manier van zetten. De Rock 'n' Roll sfeer in de zaak, samen met de passie en liefde waarmee het gemaakt wordt heeft mij doen beseffen dat dit toch wel het mooiste vak is wat er bestaat. Er volgden meer afspraken, de Belgische Aeropress kampioenschappen en de proeverij begin oktober waar de Aeropress van Jeff werd getest die hij zou gebruiken tijdens de WAC. Alles onder het toeziend oog van allemaal koffiegekken. Ook de baristi zijn inmiddels fijne bekenden geworden, Bert, Isa, Jeff, Roeland... allemaal toppers!



Ik heb nog veel meer vrienden bij wie ik alles kwijt kan. Ik wil graag nog een paar mensen bedanken voor al hun tijd en luisterend oor die ze voor me klaar hebben. Niet op volgorde... ;)

Frans Taapken - Dutch Brewmaster, werkzaam bij De Eenhoorn in Kampen
Tineke Jansen - Koffiemeesteres bij De Eenhoorn in Kampen
Marc Berringe ;) - Koffiegek uit Belgie, inmiddels een zeer fijne vriend
Patrick Groenewold - Eigenaar Single Estate
Joost Leopold - Koffieschooleigenaar
SOK Amsterdam - Sander, Onno en Kees... need I say more?
Rick van de Espressofabriek - Eigenaar en ondernemer
Moniek Smit - Koffiejuf
Jaap van De Groene Boon - Bonenspecialist
Fascino Coffee - mijn eerste ervaringen met single origins, vergeet ik nooit meer
The Village Coffee & Music - de boys uit Utrecht zijn echt gaaf
Aad Bruggeman - eigenaar Dell'Arte
ScreamingBeans - Dick en de crew
Annemarie Tiemes - SCAE Coordinator en inmiddels fijne vriendin
Crusio - Koen & Kiona en Bonnie en de rest van de crew
Sander Groenink - eigenaar CU Zwolle
Peter Wisserhof - eigenaar CU Amersfoort, tevens RAY niet vergeten!
Jelle Algra - vertegenwoordiger Mocca'dor
Grardie - Lebkov, Coen, Yakup
Sebastiaan van Pommeren - Utrechts koffiemachinepaleis
EBCaffeina - Nijmeegse koffiespecialisten
Sander Arnoldussen - KoffieOpWielen

Er zijn nog zoveel mensen die ik blijkbaar zal vergeten, maar in elk geval ben ik blij dat ik een schare vrienden heb opgebouwd. Ik zal proberen in de toekomst mijn koffieblog te vullen met weetjes en commentaren.

Welkom

Heel hartelijk welkom op mijn blogsite. Op deze site probeer ik  mijn gedachten omtrent koffie en alles wat er omheen gebeurt te publiceren. Het is mijn eerste keer dat ik zoiets doe dus neem het mij niet kwalijk als het soms niet lukt of als publicaties niet helemaal 'politiek correct' zijn omtrent de koffie.

Verder hoop ik wel dat mijn stukjes zullen vermaken, ontroeren en begrip zullen tonen voor de passie die mijn leven beheerst... Nou ja, naast mijn dagelijkse leven met mijn vriendin dan ;)

G